ΠΡΟΒΛΗΤΑ

Όλες οι ομορφιές

μια βάρκα είναι , βυθίζονται

και 'γω σαν ένας ναύτης

που μάχεται ,

σκορπίζεται.

Σε ζόρικα νερά

προβλήτα που ταράσσεται

μονάχα απ' το παρόν

με κίτρινο ξεβάφεται

Είδωλα βιαστικά

σε βάρκα που βυθίζεται

Εκεί, στα πιο βαθιά

η μνήμη σου ξορκίζεται.

27-11-02

Ασυνάρτητο ( Χ ε ι μ ώ ν α ς )

Στα κρύα χιόνια του σβέρκου μου αν πέσεις

μην ενοχλείσαι

Πόσο κρατεί η πιο όμορφή σου σκέψη ;

ποτέ δε συγκρατείς το τέλος

τι κι αν επτώχευσε το μέρος . . .

έδινες πάντα , η έπαιρνες ;

Εκεί που 'χεις μπλέξει, ότι δε σε σκοτώνει

σ' αποκοιμίζει μες στο χειμώνα.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Έγραψα σήμερα πάνω σ' όλους τους τοίχους

διώχνω τα ξόρκια

Θες να σου πω κι άλλα ;

Ονόματα με γράμματα μεγάλα,

σπασμένα βέλη - χλωμά σημάδια

Μετά γλιστρώ σε αδειανά κρεβάτια

Δείχνω αστείος ;

Μα που να τρέχω μες στο χειμώνα . . .

22-11-06

ΘΕΡΟΣ

Ξημερώνει ακόμη μια μέρα.

Σβήνουν ένα ένα όλα τ' αστέρια

Κλείνω θέση στον ήλιο ,

μετράω φώτα ,

λευκά στολίδια στον κάμπο.

Στην μουντή ερημιά μου,

το θέρος ξημερώνει ζεστά μεσημέρια

που ξαπλώνεις σ' εκείνα τα δέντρα ως το βράδυ.

Να χάνεις τη μέρα.

Ένταση, μουσική στον αέρα.

Τρυποκάρυδοι να τρυπούν αγχωμένα.

Ευωδία που δονεί μες στο σώμα,

σαν αγάπη κυλά στον αιθέρα.

Μη ρωτάς τι θα' ρθει για εμένα.

Ξέρω μόνο πως πάντα

χαράζουν πιο αργά τα δικά σου τα βράδια

γιατί δεν κοιτάς πια το φεγγάρι.

08-08-06

ΜΑΚΡΙΝΟ

Δε θα το ξέρεις ,πιθανόν

πως κάποιος πάντα θα σε σκέφτεται
και θα περνά τις φυλακές
όποιες και να ναι αυτές,
με σένανε
Παραμυθένιες αγκαλιές
στο βλέμμα σου
κι ας μην έρθουνε
Όλα αντίστροφα μετρούν.
Το παρελθόν που δε σε έζησε.

Για να περνάνε οι ώρες
για να κυλάει ο χρόνος
Και ας καλό δεν κάνει
Κι αν νιώθω τόσο μόνος

Είμαι εδώ προς το παρόν
να γράφω ότι δε διαβάζεται
Που θα καεί με τον καιρό
Μα η ελπίδα μου δε χάνεται


όλα αντίστροφα μετρούν
Και το χρειάζομαι, το αισθάνομαι
Σε ένα ψέμα ακροβατώ
Καιρό πολύ να σε φαντάζομαι

Για να περνάν οι ώρες
για να κυλάει ο χρόνος
και ας καλό δεν κάνει
Κι ας νιώθω τόσο μόνος.

06-08-06

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ

Ξύπνησα στον αστρικό σου ουρανό
χάρτινα σύννεφα, αστροσκορπίσματα
Ξέθαψα, γλυκιές σου σκέψεις μες στο φως
Τα ξεχασμένα μας ηλιοτρόπια

Έτρεξα να βρω το σήμερα γιατί
χρόνια ξεχάστηκα, σε αυτά που ζήλεψα
Κρύφτηκα ένα λεπτό κάτω απ’ τη γη
Και ήταν όμορφα

Είμαι ένα σκιάχτρο της σιωπής
μαραίνεται κι ανθίζει όταν μπορεί
χρόνια νομίζει φυλακής
περάσανε προτού να ρθεις

Κι εσύ. Που βάφεις κάθε ανατολή
τώρα ξεφτίζεις μες στο νου
όσο υπάρχω στο κλουβί
Θα τρέξω, ίσως να σε βρω . . .
Τώρα.
Όλα όσα σκέφτομαι, πετούν
Για τον πολύ μετά καιρό.
Κι ο φύλακας αργεί...


ΜΑΪΟΣ 2006

ΒΡΟΧΕΡΗ II

Φύσηξα τα χνώτα μου

πάνω σ’ένα τζάμι

έγραψα δυο λέξεις

είδα τ’όνομά σου

μέτρησα τις μέρες

σκέφτηκα το λάθος

έπιασα την πένα

τ’ άθλιο μπλοκάκι

Όλα ένα ψέμα

Έσβησα το τζάμι

Κι αν ερχόσουν τώρα

πιαν αλήθεια να βρω

Δύσκολες στιγμές

πέρασα μονάχος

Πάντα επιπλέεις

μέσα στο μελάνι

στ’ άθλιο μπλοκάκι

στη φτωχή μου μνήμη

στο θολό το τζάμι

που έσβησα με δάκρυ.

Κι ήθελα να γράψω ένα τραγουδάκι

Όχι για εσένα. Γιατί τόσα υπάρχουν

πάντα καταλήγω στης βροχής τη μπόρα

και στο τέλος γράφω «μαύρα» για εμένα.

«Άσε τη βροχή

άσε τη, να πέσει

τούτη τη στιγμή

...μόνος

Κι ας με βρέξει

Άσε τη βροχή

όλα

να θυμίζει

Το καθάριο της

βλέμμα

να το πνίξει»

31-10-06

ΒΡΕΓΜΕΝΟ ΦΥΤΙΛΙ

Αν ήσουν εδώ
να παρασέρνεις με το χάδι σου τη στάχτη
Αν ήσουν εδώ
ν’ αντιπαλεύεις ότι θρηνώ κι ότι ξεβάφει
Στην έρημή μου γειτονιά,
στην ανδρική μου μοναξιά
Σημάδεψε. Και πόνα με

Αν ήσουν εδώ
δύο μέρες και προτού χαθώ.
Αν ήσουν εδώ
να ήξερες τι καρτερώ
να διάβαζες το βλέμμα αυτό
το αγέρωχο, το ανέλπιστο
Στην έρημή μου γειτονιά
στην ανδρική μου μοναξιά.
Σημάδεψε. Και πόνα με

3-10-06

ΒΡΟΧΕΡΗ

Άσε τη βροχή να πέσει

πάνω σου σαν άγριο χιόνι

κι η αγρύπνια ας κρατήσει

όσο θέλει...

Ο ιδρώτας να σβήσει το σώμα

Να φανείς ντροπαλό μου αστέρι.

Άσε τη βροχή να πέσει

πάνω σου , ατσαλένιο μαχαίρι

Κι η αγάπη ας μείνει κρυμμένη

φυλακή,μυστική,ματωμένη.

Πάρε τη διψασμένη μου μέρα

χίλια σύννεφα επάνω από ‘μένα

Τη φωτιά μη κρατάς αναμμένη

μοναξιά βροχερή,πληγωμένη.

Πάρε τη διψασμένη μου μέρα

χίλια σύννεφα επάνω από ‘μένα

Άσε την όλη να πέσει

σαν θεριό ,συνεχώς, που αγριεύει.

27-08-06

ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Κι όμως σ’ ακούω να μου μιλάς ακόμα

κι η νύχτα πνίγεται στο κύμα

Περίμενα ώρες στη σιωπή αυτό το σούρουπο

Γιατί συνέβησαν τα ίδια ανεξήγητα

Κι όμως σε βλέπω δίπλα μου ακόμα...

Σαν να μ’ αγκάλιασε η νύχτα,

και τη φίλησα ...

06-07-05