κι ας στάζει μελαγχολικές σκέψεις από παλιά Φθινοπωρινά πρωτοβρόχια ,
σε άλλες εποχές και άλλους τόπους . Και μοιάζουν οι νέες εξελίξεις τόσο αδιάφορα κενές που μόνο η οσμή από τα νερά που ξεχειλίζουν στον υπόνομο να μου θυμίζουν
εκέινο το πρωινό που λάσπωσα τα παπούτσια μου μέσα τους , αμήχανα κι απροσάρμοστα στο καιρό που διώχνει σιγά σιγα καλοκαιρινές αναμνήσεις , κι εσύ εκνευριστικά με περιγέλασες ,
σαν πάλι εκέινη τη φορά που . . .
Καλό Χειμώνα!!!
