την βουκολική αλήθεια που δεν
ενστερνίστηκα
Βάφω τη σκέψη μου με το σταχτί
δικό σου χρώμα
Το παγερό
Το πολλάκις ερμηνευμένο
Το συμβιβασμένο
Ίσως δειλός
Ίσως ερμητικά αμπαρωμένος
Αυτή η μποτίλια μες στην άμμο
είναι
η προδιαγεγραμμένη κατάληξη
και η μισητή θύμηση μαζί.
Το τίποτα είναι ο φελλός
των ονείρων μου.
Μα μέσα από τις σκιές του
ξεχωρίζουν πάντα τα χαμόγελα.
06-02-09
7 σχόλια:
ξεκινώ απ'τον τίτλο
ευφάνταστα όμορφος
παρά το τεφρό του υπόβαθρο...
και μετά...
Το "τίποτα" είναι ο φελλός
των ονείρων μου.
θα σου πρότεινα να βγάλεις τα εισαγωγικά από το τίποτα
η ποίηση δεν είναι για περιορισμούς
και εγκλεισμούς
σε φιλώ
Δεχτή η πρόταση .Ευχαριστώ για
το σχόλιο .
μοναδικά ωραίο
ΑΠΛΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ.
Στίχος σφιχτός και ελλειπτικός. Εικόνες και σκέψεις αρμονικά δεμένες. Μπράβο!
Τις καλησπέρες μου.
Τα όνειρα, είναι τα πάντα.. Όσο κι αν με τίποτα μπορεί να μοιάζουν.. Κι ας είναι στην άμμο θαμμένα.. Μια και από την άμμο το γυαλί φτιάχνεται.. Κι από κείνο τα τηλεσκόπια.. Και μ’ αυτά τα αστέρια αγναντεύουμε.. Κι όχι μόνο γι’ αυτό… Μα είναι μια αρχή, που συνειρμικά φανερώθηκε..
Καλό ξημέρωμα..
Ωραίος συνειρμός Nefelovati !
Δημοσίευση σχολίου