
foto: Κώστας Πλιάτσικας
Τι πόθος, να ανοίξεις τις κουρτίνες
το βήμα σου, πως, τάχατες εξάπτεις
αντίπερα στον κήπο σου να στέκω
και 'συ όλο το σθένος μου να κάμπτεις.
Τα χρόνια που ξεφύγανε να ωρύω
στο βλέμμα μου το αντίκρυσμα να λάμπει
μικρού παιδιού σε γερασμένο πλοίο
εικόνων και στιγμών που ΄χεις ξεχάσει.
Να ξέρω πως θεωρείς αν είμαι 'κείνος
οι δέσμιες ντροπαλές μεγαλοσύνες
χαμόγελο θα ντύσουν το κατώφλι
και θα κρυφτούν μετά μεσα από τις κουρτίνες.
1 σχόλιο:
Και τις νύχτες
Άστρα τα μάτια σου
Το δρόμο μου να βλέπω ...
Δημοσίευση σχολίου