ΣΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑΓΙΕΡΑ

Στον επιζήσαντα από τον αιώνιο μόχθο. Τρίτη κουκέτα από το βάθος.
Μόνο το στρώμα και ο αέρας από τον μουχλιασμένο ανεμιστήρα φροντίζει
την μόνιμη μνεία του προηγούμενου κατοικήσαντα. Οι φυλακές των αστεριών
είναι πάντα τόσο μονόχνωτες και κρύβουν ένα παλιό μυστικό στα σπλάχνα τους.
Μόνο όσοι έζησαν από κοντά τη λάμψη τους ξέρουν να διηγηθούν την πιο πικρή ιστορία. Πιο αληθινή από τα περίτρανα δειλινά των άσημων φεγγαριώνκαι πιο ζωώδη από το περιτύλιγμα κάποιας φαρμακωμένης τουρίστριας.


Η κρεμαγιέρα της εσχάτης

χτυπά στα σπλάχνα μου το δέος

Του μόχθου ο βιός

μιας αυταπάτης

μες στο περίτρανο το θέρος

σε πενιχρών ηθών

και λάθη

σε κοινωνούς

της κατωτάτης



Περάστε κόσμε, για ξαπλώστε!

με παρρησία κοσμιότατη


Μας τριγυρίζουνε κουνάβια

μα η αντιρρησία

ανυπόστατη.