Ασυνάρτητο ( Χ ε ι μ ώ ν α ς )

Στα κρύα χιόνια του σβέρκου μου αν πέσεις

μην ενοχλείσαι

Πόσο κρατεί η πιο όμορφή σου σκέψη ;

ποτέ δε συγκρατείς το τέλος

τι κι αν επτώχευσε το μέρος . . .

έδινες πάντα , η έπαιρνες ;

Εκεί που 'χεις μπλέξει, ότι δε σε σκοτώνει

σ' αποκοιμίζει μες στο χειμώνα.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Έγραψα σήμερα πάνω σ' όλους τους τοίχους

διώχνω τα ξόρκια

Θες να σου πω κι άλλα ;

Ονόματα με γράμματα μεγάλα,

σπασμένα βέλη - χλωμά σημάδια

Μετά γλιστρώ σε αδειανά κρεβάτια

Δείχνω αστείος ;

Μα που να τρέχω μες στο χειμώνα . . .

22-11-06