Στα πιο όμορφα λόγια που δίνεις
τις πιο ρόδινές μου στιγμές
Δεν μιλάω πολύ γιατί ξέρεις
εξυπηρετώ τις μοναξιές.
Αντιδρά η αγωνία σου πάνω
σε φλεγόμενα σκεπάσματα
Δεν μετρώ ποτέ κι όμως μ'αρέσει
τα λόγια σου να'ναι ψιθυριστά.
Εσύ μαζί κι ο χρόνος που γέρνει
μα εγώ ποτέ δεν είμαι εκεί
Βραχίονας σε γύψινο αστέρι
Ποτέ δε θα μαστε αληθινοί
Και δε μιλώ ποτέ γιατί ξέρεις
Και κάποτε δε θα μαι εκεί
Στο τελευταίο αντίο το ξέρεις
Θα' σε φιλώ μέσα στη βροχή
και
εσύ μαζί κι ο χρόνος που γέρνει
μα εγώ ποτέ δεν είμαι εκεί
Βραχίονας σε γύψινο αστέρι
κάποια βραδιά θα σε νοσταλγεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου