Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
Α Ν Ε Μ Η
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
foto: Κώστας Πλιάτσικας
Νιώθω το γέλιο σου
πάνω στο χώμα
της γλάστρας που ο ήλιος
τα άνθη μαραίνει
Στο γκρίζο καπνό
των τσιγάρων που σβήνω
στον οίνο που οσμεί
το μικρό μου σαλόνι
Στους τοίχους
που κάδρα δεν έχουν, απλώνει
διχάζει το νου μου,
τα πρέπει,
το εγώ μου
Πλανιέται στον ύπνο μου
αλείφει το ποιον μου
νοθεί κάθε σκέψη
χλευάζει το βιος μου
Πτυχή αλλοπρόσαλλη
κι άγρια ανέμη
Του χρόνου ο κοχλίας
σε φέρνει,
σε παίρνει.
Με διώκει ένα πάθος
αλόγιστο λάθος
ν' ασθμαίνεις κοντά μου
απομονωμένη.
28.02.09
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
foto: Κώστας Πλιάτσικας
Το μέλλον που ρέει
στις φλέβες σου σκέφτομαι
και πια δε ματώνω
για όσα αισθάνομαι
Ακόμα κι αν κάπου
στα σπλάχνα σου κρύβομαι
Θα είναι συντρίμμια
, σε ακτές, που ξεβράζονται.
Ο ξένος που τώρα
στις λέξεις σου γεύομαι
μου γνέφει ένα βλέμμα
που περιορίζεται
το μέλλον που ρέει
στις φλέβες σου σκέφτομαι
παγώνω το χρόνο
μα εξανεμίζεσαι.
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009
ΜΝΗΜΗ
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009
foto: Κώστας Πλιάτσικας
Θυμάμαι τη στιγμή που με πλησίασες.
Είναι η εικόνα που θα στοιχειώνει
νοσταλγικά και αιώνια τις μνήμες μου.
Δεν ήταν το προκλητικό σου φόρεμα
ούτε το κάθε αισθησιακό σου πλεονέκτημα
μα η ανερμήνευτη αντανάκλαση του κορμιού σου
πάνω στην καλογυαλισμένη μερσέντα του '67.
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
ΓΥΜΝΟΣ
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Τ' αποκαΐδια της φωτιάς
σβήναν αργά πάνω στην άμμο
κι εγώ, στεκόμουνα γυμνός
γύρω απ' τις στάχτες, να λιμνιάζω.
Ολάκερή μου η μοναξιά
σου υποτάσσει ευγνωμοσύνη
κι απ' την συνήθεια την παλιά
χιλιάδες μίλια αποκλίνει.
Απ' της καρδιάς το άλλο μισό
η ξεχασμένη καλοσύνη
πυράκτωσε όλο το βιος
κι όλα τα αδύνατα απαλύνει.
Λόγχη στο ψέμα σου τρυπώ
που γλίστρησε σε κατηφόρες
Ξαναγεννιέμαι, μα σιωπώ.
Νιώθω νεκρός αυτές τις ώρες.
σβήναν αργά πάνω στην άμμο
κι εγώ, στεκόμουνα γυμνός
γύρω απ' τις στάχτες, να λιμνιάζω.
Ολάκερή μου η μοναξιά
σου υποτάσσει ευγνωμοσύνη
κι απ' την συνήθεια την παλιά
χιλιάδες μίλια αποκλίνει.
Απ' της καρδιάς το άλλο μισό
η ξεχασμένη καλοσύνη
πυράκτωσε όλο το βιος
κι όλα τα αδύνατα απαλύνει.
Λόγχη στο ψέμα σου τρυπώ
που γλίστρησε σε κατηφόρες
Ξαναγεννιέμαι, μα σιωπώ.
Νιώθω νεκρός αυτές τις ώρες.
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΙΙ
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
foto: Κώστας Πλιάτσικας
Στο πέλαγος ξανοίγοντας τη βάρκα μου
στην πρύμνη σε αναζητώ
και ανασαίνοντας
χωρίς ντροπή πια ούτε θυμό
κάτω από το ξέφωτο της σελήνης
φεύγω σαν ξένος.
ΚΡΗΤΗ ΙΟΥΝΙΟΣ 2005
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009
Α Σ Τ Α Χ Τ Η
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009
Και τώρα ψάχνω την αντίδραση
την βουκολική αλήθεια που δεν
ενστερνίστηκα
Βάφω τη σκέψη μου με το σταχτί
δικό σου χρώμα
Το παγερό
Το πολλάκις ερμηνευμένο
Το συμβιβασμένο
Ίσως δειλός
Ίσως ερμητικά αμπαρωμένος
Αυτή η μποτίλια μες στην άμμο
είναι
η προδιαγεγραμμένη κατάληξη
και η μισητή θύμηση μαζί.
Το τίποτα είναι ο φελλός
των ονείρων μου.
Μα μέσα από τις σκιές του
ξεχωρίζουν πάντα τα χαμόγελα.
την βουκολική αλήθεια που δεν
ενστερνίστηκα
Βάφω τη σκέψη μου με το σταχτί
δικό σου χρώμα
Το παγερό
Το πολλάκις ερμηνευμένο
Το συμβιβασμένο
Ίσως δειλός
Ίσως ερμητικά αμπαρωμένος
Αυτή η μποτίλια μες στην άμμο
είναι
η προδιαγεγραμμένη κατάληξη
και η μισητή θύμηση μαζί.
Το τίποτα είναι ο φελλός
των ονείρων μου.
Μα μέσα από τις σκιές του
ξεχωρίζουν πάντα τα χαμόγελα.
06-02-09
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
Νικοτίνη
Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
Εκείνη τη μορφή
θυμάμαι,
κάθε φορά που περνώ από το σπίτι
σ' απόχρωση μελάνι
Σαν να ξεχάστηκε για χρόνια στο μπαλκόνι...
εκεί
που αγνάντεψε το πρώτο του λιμάνι
το πρώτο του το χιόνι
την πρώτη του αγάπη
το πρώτο του σημάδι
~ ~ ~ ~
Κοιτώ το πρόσωπό μου
σε μια σταγόνα φως
μια δαχτυλιά από γέλιο
που αφήνει αυτή η μνήμη.
Το στήριγμα του χρόνου
όσο και αν βαραίνει
Στάζει στιγμές κι ονειροχάδια
αιώνια νικοτίνη.
02-06-05
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009
Ανατολή
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009
Η κάθε σκοτεινή στιγμή
Η κάθε αστεία προσευχή
Η κάθε στάλα μιας βροχής
Το κάθε τέλος μιας αρχής
σπάνε μονάχα τα δεσμά
Όλοι οι δρόμοι του κενού
Όλα τα ναι του γυρισμού
Ο κάθε άριστος σκοπός
Η πάσης φύσεως διαφυγή
Η πνιγερή μας μοναξιά
προσμένουν μόνο δυο φιλιά.
24-03-03
Ετικέτες
ΣΙΩΠΗΛΑ ΑΠΟΝΕΡΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)