Ο ΑΛΛΟΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ

Έρπει η ζωή τα βήματά της σε ένα ταβάνι που βράζει από ευχές μέσα σε κιτρινωπό άσπρο σαν διάδρομος που διαστέλλεται και οδηγεί σε γλυκό λήθαργο και μετά
συστέλλεται και παγώνει από κενό , την στιγμή που σε ακούω να ξεφυσάς με
περίσσια μανία την ανία και τρεμοπαίζεις τα βλέφαρα. Περιμένεις να ακούσεις
την άλλη φωνή , που ποτέ δεν έρχεται παρά μόνο χειρονομίες γλυκανάλατες της στιγμής ίσα ίσα που φτάνουν να τονώσουν το πρωινό μας αντίο .

Και είμαι μακριά κάθε λεπτό
κάθε στιγμή που ανασαίνεις
σε κάθε βλέμμα σου
Να μ' αποφύγεις
σαν την οχιά μέσα στα βάτα
εκεί που κύλησες
και την φωνή μου όπως την θες
δε θα βρεις

Εκεί που άθελά σου μ' έψαξες
και πάλι
Όσο διαστέλλεται το χθες
στα βλέφαρά μου
δεν διασταυρώνονται οι μνήμες

και ειν' η σειρά μου
να τ' αποδώσω όλα
στο γνωστό το χάλι

στον άλλο δίπλα σου
που αγνόησες
το κάθε βράδυ.

Ειν΄η ερημιά μου
τρωκτικό
και κάθε χάδι
βρίσκουν τα χνώτα μου
απόμερα και πάλι.