χάρτινα σύννεφα, αστροσκορπίσματα
Ξέθαψα, γλυκιές σου σκέψεις μες στο φως
Τα ξεχασμένα μας ηλιοτρόπια
Έτρεξα να βρω το σήμερα γιατί
χρόνια ξεχάστηκα, σε αυτά που ζήλεψα
Κρύφτηκα ένα λεπτό κάτω απ’ τη γη
Και ήταν όμορφα
Είμαι ένα σκιάχτρο της σιωπής
μαραίνεται κι ανθίζει όταν μπορεί
χρόνια νομίζει φυλακής
περάσανε προτού να ρθεις
Κι εσύ. Που βάφεις κάθε ανατολή
τώρα ξεφτίζεις μες στο νου
όσο υπάρχω στο κλουβί
Θα τρέξω, ίσως να σε βρω . . .
Τώρα.
Όλα όσα σκέφτομαι, πετούν
Για τον πολύ μετά καιρό.
Κι ο φύλακας αργεί...
ΜΑΪΟΣ 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου